موضوع: "آینده نگری در حوزه های علمیه"

دست نوشته ای منتشر نشده از حضرت آیت الله احمدی میانجی

26 دی 1391 توسط فاطمه سلجوقی

در تاریخ 1363قمری موافق 1322شمسی که تقریبا جنگ بینالمللی شدیدا درجریان بود و متفقین ایران را اشغال کرده بودند حقیر از میانه به مقصد قم از میانه راه افتادم وباسختی در سه روزخود را به دقم رساندم آنچه درخاطرم مانده با پول آن روز 63تومان خرج راهم بود .از تهران با قطار وارد قم شدم در مدرسه دارالشفا منزل گرفتم .

درفیضیه و دارالشفا آب خوردن از آب انبار دارالشفا استفاده میشد که در زمستان آب یخ زده رودخانه را در آب انبار ذخیره می کردند و در طول سال می خوردند و آب مصرفی آب حوض بود که گاهی آب رودخانه خشک می شد و آب حوض خیلی کثیف میشد به طوری که کرم های قرمز رنگ روی آب را فرا می گرفت به طوری که برداشتن یک مشت آب بدون کرم برای شستن صورت مشکل بود .

حجره های مدرسه حصیر یا زیلو و یا خالی بود که محصل بایستی آن رابا چیزی فرش می کرد حجره های تحتانی شدیدا بوی نم داشت .

حوزه را حضرات آیات عظام آقایان حجت و خوانساری و صدر -رحمه الله علیهم اجمعین - سرپرستی مینمودند شهریه طلاب فقط آیالله العظمی حجت چیز مختصری می دادند . درس های سطح و مقدمات و سطوح عالی به صورت آزاد توسط اساتید کرام در حجره ها یا مدرس کتابخانه فیضیه یا مسجدبالاسر و بقعه های صحن شریف گفته می شد .

کتابخانه در قم فقط در مدرسه فیضیه ان هم خیلی جزئی به مقدار دور یک اتاق معمولی .

درس های خارج گاهی خصوصی بود ولی آیات عظام مذکور درس خارج داشتند .

آیه الله العظمی بروجردی در ماه صفر 1364قمری وارد قم شدنمد حوزه عظمت یافت ایشان درس خارج اصول و فقه آغاز نمودند و حضرات آیات : امام ، گلپایگانی ، و داماد -رحمه الله علیهم اجمعین - درس های خارج اصول و فقه را رسما شروع نمودند .

نوشتم تا طلاب محترم قدر بدانند و شکرخدا را آورده و فرصت موجود را غنیمت شمارند .

علی احمدی میانجی

آینده نگری حوزه های علمیه-1-

29 شهریور 1391 توسط فاطمه سلجوقی

رهبر معظم انقلاب اسلامی در موضوع “آینده نگری در حوزه های علمیه” بیاناتی دارند که دراین قسمت برخی از آنها را به صورت هفتگی بازخوانی می کنیم.

فردای حوزه را شما معین کنید

حوزه به مثابه ی یک موجود زنده است. یعنی رشد دارد، نکس دارد، تحرک و نشاط دارد، حیات دارد، دلیلش هم تاریخ حوزه های علمیه است.

حوزه ی قم نبود، یک حوزه ی کمرنگ بی رونقی بود. حاج شیخ عبد الکریم حائری (رضوان الله تعالی علیه) آمد، حوزه جان گرفت، امروز را نگاه نکنید، فردایی وجود دارد. این فردا چگونه است؟ این را شما باید معین کنید، امروز باید معین کند.

به همت :ز.ا: طلبه ی مدرسه ی بقیع

زیارتنامه ائمه بقیع

يا مَوالِيَّ يا اَبْناءَ رَسُولِ اللهِ، عَبْدُکُمْ وَابْنُ اَمَتِکُمُ الذَّليلُ بَيْنَ اَيْديکُمْ، وَالْمُضْعِفُ في عُلُوِّ قَدْرِکُمْ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکُمْ، جاءَکُمْ مُسْتَجيراً بِکُمْ، قاصِداً اِلي حَرَمِکُمْ، مُتَقَرِّباً اِلي مَقامِکُمْ، مُتَوَسِّلاً اِلَي اللهِ تَعالي بِکُمْ، أَدْخُلُ يا مَوالِيَّ، أَدْخُلُ يا اَوْلِياءَ اللهِ، أَدْخُلُ يا مَلائِکَةَ اللهِ الْمُحْدِقينَ بِهذَا الْحَرَمِ الْمُقيمينَ بِهذَا الْمَشْهَدِ. اَللهُ اَکْبَرُ کَبيراً، وَالْحَمْدُ للهِ کَثيراً، وَسُبْحانَ اللهِ بُکْرَةً وَاَصيلاً، وَالْحَمْدُ للهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْماجِدِ الاْحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنّانِ الَّذي مَنَّ بِطَوْلِهِ، وَسَهَّلَ زِيارَةَ ساداتي بِاِحْسانِهِ، وَلَمْ يَجْعَلْني عَنْ زِيارَتِهِمْ مَمْنُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ. اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدي، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ التَّقْوي، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَيُّهَا الْحُجَجُ علي اَهْلِ الدُّنْيا، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَيُّهَا الْقُوّامُ في الْبَرِيَّةِ بِالْقِسْطِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ الصَّفْوَةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ آلَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ النَّجْوي، اَشْهَدُ اَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ في ذاتِ اللهِ، وَکُذِّبْتُمْ وَاُسيءَ اِلَيْکُمْ فَغَفَرْتُمْ، وَاَشْهَدُ اَنَّکُمُ الاْئِمَّةُ الرّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَاَنَّ طاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ، وَاَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ، وَاَنَّکُمْ دَعْوَتُمْ فَلَمْ تُجابُوا، وَاَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطاعُوا، وَاَنَّکُمْ دَعائِمُ الدّينِ وَاَرْکانُ الَاْرْضِ، لَمْ تَزالُوا بِعَيْنِ اللهِ يَنْسَخُکُمْ مِنْ اَصْلابِ کُلِّ مُطَّهَر، وَيَنْقُلُکُمْ مِنْ اَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ، لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجاهِلِيَّةُ الْجَهْلاءُ، وَلَمْ تَشْرَکْ فيکُمْ فِتَنُ الاْهْواءِ، طِبْتُمْ وَطابَ مَنْبَتُکُمْ، مَنَّ بِکُمْ عَلَيْنا دَيّانُ الدّينِ، فَجَعَلَکُمْ في بُيُوت اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ وَيُذْکَرَ فيهَا اسْمُهُ، وَجَعَلَ صَلَاتَنا عَلَيْکُمْ رَحْمَةً لَنا وَکَفّارَةً لِذُنُوبِنا، اِذِ اخْتارَکُمُ اللهُ لَنا، وَطَيَّبَ خَلْقَنا بِما مَنَّ عَلَيْنا مِنْ وِلايَتِکُمْ، وَکُنّا عِنْدَهُ مُسَمِّينَ بِعِلْمِکُمْ، مُعْتَرِفينَ بِتَصْديقِنا اِيّاکُمْ، وَهذا مَقامُ مَنْ اَسْرَفَ وَاَخْطَاَ وَاسْتَکانَ وَاَقَرَّ بِما جَني وَرَجا بِمَقامِهِ الْخَلاصَ، وَاَنْ يَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکي مِنَ الرَّدي، فَکُونُوا لي شُفَعاءَ، فَقَدْ وَفَدْتُ اِلَيْکُمْ اِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ اَهْلُ الدُّنْيا، وَاتَّخَذُوا آياتِ اللهِ هُزُواً وَاسْتَکْبَرُوا عَنْها يا مَنْ هُوَ قائِمٌ لا يَسْهُو، وَدائِمٌ لا يَلْهُو، وَمُحيطٌ بِکُلِّ شَيْء لَکَ الْمَنُّ بِما وَفَّقْتَني وَعَرَّفْتَني بِما اَقَمْتَني عَلَيْهِ، اِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبادُکَ، وَجَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ، وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ، وَمالُوا اِلي سِواهُ، فَکانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَيَّ مَعَ اَقْوام خَصَصْتَهُمْ بِما خَصَصْتَني بِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ اِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ في مَقامي هذا مَذْکُوراً مَکْتُوباً، فَلا تَحْرِمْني ما رَجَوْتُ، وَلا تُخَيِّبْني فيـما دَعَوْتُ، بِحُرْمَةِ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ، وَصَلَّي اللهُ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد. اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدي وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَسْتَوْدِعُکُمُ اللهَ وَاَقْرَأُ عَلَيْکُمُ السَّلامَ، آمَنّا بِاِللهِ وَبِالرَّسُولِ، وَبِما جِئْتُمْ بِهِ وَدَلَلْتُمْ عَلَيْهِ، اَللّـهُمَّ فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدينَ.