​#فضیلت_امیرالمومنین علیه السلام 

#حیدر_امیرالمومنین

#مدرسه_علمیه_بقیع 

جوانمردی 

علی بن ابی طالب مردانگی را در بهترین معانی آن و با هر چه این صفت می‌تواند در خود جمع کند، مجسم می‌سازد. خویشتن‌داری و بزرگ منشی که دو اصل از اصول حقیقت جوانمردی و مردان است، هر دو از خصلت‌های امام بود و به همین سبب، دوست نداشت به کسی آزار برساند ولو این که او را اذیت کرده باشد یا به کسی در ستم و تجاوز پیشی جوید،اگرچه مطمئن باشد که او قصد کشتن را دارد.روح خویشتن‌داری و بزرگ منشی او را به این مقام بلند رسانید که از ناسزاگویی به بنی امیه،در روزی که از هر سوی به او دشنام می دادند،خودداری کند،زیرا اگر دشمنان خود را به خاطر ناسزاگویی،ناسزا بگوید، از از سلک اخلاق بزرگ خارج شده است،بلکه او یاران خود را هم از ناسزاگویی به بنی امیه منع نمود.

او هنگامی که در جنگ صفین از یاران خود شنید که به مردم شام دشنام میدهند که چرا راه مکروحیله و خیانت را پیش گرفتند،به آنها گفت: 《من دوست ندارم که شما ناسزاگو باشید،ولی اگر شما اعمال آنان را شرح دهید و حال آنها را بازگو کنید شایسته‌تر است وحقیقت را بیان می کنید.به جای ناسزاگویی و فحاشی بگویید: خداوندا،خون ما و خون آنان را حفظ کن،میان ما  و آنان اصلاح بده،آنان را از گمراهی و ضلالت برهان،تا کسی که حق را نشناخته،بشناسد و آن کس که به ظلم و تجاوز پناه برده و آلوده گشته است، باز گردد》.

جرج جرداق

صدای عدالت انسانی

 حکمت ۲۸۲

از کتاب نهج البلاغه 

امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: 

اگر خداوند،به سبب نافرمانیش، مردم را بیم نمی‌داد باز هم فرمانبرداریش واجب بود تا سپاس نعمتش را بگزاریم.