السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین ...
03 آذر 1392 توسط فاطمه سلجوقی
آینده آسمان تاریک بود و تکلیف ابرها را کبریت هیچ صاعقه، روشن نمی کرد،
عمود شب در گلوی افق فرو می رفت و حنجره ای برای فردای رسالت صیقل می خورد، ستاره ها یک یک - سرخ - سو سو زدند
و با سه شعله گلوگاه راه شیری را شکافت و آرام آرام ازکارگاه پلکی روشن تراش،
سرنوشت مجهول آسمان آفتابی شد،
هنوز تقدیر کهکشان های ناملموس برمدار خون دنباله دار تو احساس می شود!