طلیعه غم
باز هم روزهای پایانی ماه صفر، روزهای غم، روزهای سنگین پر از ماتم.
این روزها قصهی غصهی اهلبیت«علیهمالسلام» تجسم معانی غم و تلخی اندوهی است که اگر دیده بر آن خون ببارد جا دارد
و اگر حوادث و رنجهایی که بر آنان رفته با اندکی آگاهی و انصاف تحلیل شود، راز مهجوریت قرآن را باز خواهد کرد.
بر ماست که حرمت این روزها را نگه داریم و به پیراهن های مشکی و عزاداری برای این عزیزان ارج و احترام بگذاریم، تا همدلی منا اهل بیت در دنیا به همراهی و همنشینی با آنان در آخرت بیانجامد.
دلی را که جای محبت آلمحمد«صلیالله و علیه و آله وسلم» است به دیگری نفروشیم و این علاقه به عترت را با هیچ علاقهای عوض نکنیم.
پس ما نیز همراه با ایام رحلت پیامبر رحمت و شهادت مظلوم مدینه و غریب خراسان به سوگ بنشیم و سرگرم امور دنیوی نگردیم و گرد فراموشی این بزگواران را برای همیشه از دلهایمان بزداییم
و فراموش نکنیم که بر سر در، دلهای شیعه نوشته شده است."یفرحون بفرحنا و یحزنون لحزننا”
به قلم صبا از مدرسه بقیع
