قرآن و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله )
خدای رحمان بندگان نمونه خود را یعنی عبادالرحمن را با این گونه اوصاف ممتاز نموده و فرموده است :
بندگان خاص خدای رحمن کسانی که روی زمین با فروتنی راه می روند وچون نادانان ایشان را مخالفت کنند ،سلیمانه پاسخ می دهند و چون بر امر لغوی بگذرند کریمانه می گذرند .اگر همه بندگان خداوند متصف به صفات او باشند در تعاملات اجتماعی چنین خواهند بود .
.
هیچ انسانی مسیر پرفراز و نشیب عبودیت و بندگی را فارغ از این امور نمی تواند به درستی طی کند .
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) خود مرکز ثقل این مدرسه است و اوصیای آن حضرت برترین جلو های تربیت شده این مدرسه .
از رسول اکرم «ص» روایت شده که فرمودند : «بعثت للحلم مرکزا »برانگیخته شده ام که مرکز حلم و بردباری باشم .
آن حضرت رفق مدار بودو جزدر مواردی که همه راه های مدارا به بن بست می رسید ، شدت نمی فرمودند . مدارا و رفق ورزی و بردباری برخاسته از رحمت وبصیرتی نورانی است وانسان از سرحقیقت اینگونه نمیشود مگرآن که با انوار توحید و معارف الهی تایید شده باشد .
پیامبر اکرم (ص) آیه ای از آیات الهی است که همگان را به سوی کتاب آسمانی فرامیخواند تا ان را سرلوحه زندگی خود قرار دهند و به وسیله تربیت قرآنی و نبوی وجود خزان زده بهاری دوباره بخشند .