پاسخ به شبهات

30 تیر 1399 توسط فاطمه سلجوقی

#توطئه_جدید

#پاسخ_به_شبهات_قرآنی

#مدرسه_علمیه_بقیع

#سوال۸

دقیق نبودن

او در هنرآفرینی دیگری ، مطلبی را با عنوان: دقیق نبودن قرآن، مطرح کرده که با انواع اهانت ها همراه است، می‌گوید :

مثلاً مطلبی را در آیه‌ای به طور کلی گفته و چند سال بعد متوجه شده است که کلیت آیه قبل نادرست بوده، بنابراین در آیه دیگری آن را تخصیص زده است. در بسیاری موارد هم بی‌دقتی ها اصلاح نشده، برای مثال: گفته است: 《ان مع العسر یسرا 》؛)قطعا به دنبال هر سختی آسانی وجود دارد ) این جمله به صورت کلی در تمام موارد صادق نیست.

#توطئه_جدید

#پاسخ_به_شبهات_قرآنی

#مدرسه_علمیه_بقیع

#پاسخ۸

رفع اشتباه

او باز متاسفانه بر اثر محدود بودن اطلاعات، از یک مساله اساسی غافل شده است، همان چیزی که در تمام دنیا معمول است: قوانینی را به صورت کلی می‌نویسند و تصویب می‌کنند، بعد به دلیل شرایطی که پیش می‌آید و با موضوعات جدیدی روبه‌رو می‌شوند، تبصره ها و استثنائاتی برای آن قائل می گردند. حکم کلی گذشته در زمان خود صحیح بوده و تبصره و استثنا نیز در زمان خود لازم است.

در قرآن احکام نازل شده مانند حکم روزه؛ می‌فرماید:《یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون》(ای افرادی که ایمان آورده اید! روزه بر شما مقرر شده همانگونه که بر کسانی که قبل از شما بوده‌اند مقرر شد،هماندگونه که بر کسانی که قبل از شما بودند مقرر شد؛ تا پرهیزگار شوید).

سپس در همان زمان یا مدتی بعد استثنائاتی لازم بوده، که به آن زده شده است بنابراین در آیه بعد از آن می فرماید:《 فمن كان منكم مریضا او علی سفر فعده من ایام اخر》(کسی که بیمار یا مسافر باشد روزه نمی گیرد و آن را در زمان دیگری قضا می کند. آن قانون کلی و این استثنا، همه حساب شده است. چه مشکلی دارد؟ آیا این، دقیق نبودن است یا نهایت دقت؟

یا اینکه نماز جماعت به طور کلی تشریح شده است بعد برای شرایط جنگی، استثنایی به نام نماز خوف را بیان کرده است.

در مسئله مشروبات الکلی،به علت آلودگی زیاد جامعه جاهلی، آن را در سه مرحله تحریم کرده است:تحریم ملایم، تحریم متوسط و تحریم شدید، تا از نظر اجرایی کاملاً قابل قبول باشد.

اینها همه این دقت و فصاحت و بلاغت و همه جانبه نگری است، این از یک سو.

از سوی دیگر یک سلسله احکام کلی داریم که به آن‌ها《احکام غالبی》گفته می‌شود، منظور از احکام غالبی این است که در اکثر موارد ثابت است هرچند موارد کمی، از آن خارج است .

در کلمات شعرا و فصحا نیز احکام غالبی، فراوان دیده می‌شود.

مثلاً شاعر می گوید: 《مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد》ممکن است گاه کسی کار کند و به مزد خود هم نرسد، آیا آن جمله غلط بوده است؟ نه. منظور این است در غالب موارد، مزد ، در برابر کار داده می شود. شاعر دیگری می‌گوید:《 در نومیدی بسی امیدی است》.

این احکام غالبی است، ممکن است در بعضی نومیدی‌ها امیدی نباشد، ولی این حکم در غالب افراد صادق است.

آیه شریفه 《ان مع العسر یسرا》نیز همین گونه است. غالبا با سختی‌ها آسانی هایی است، هر چند ممکن است در بعضی از موارد نباشد.

ملاحظه می کنید! مسائل ساده ای را که همه مردم به آن توجه دارند این آقای محقق متخصص در مسائل اسلامی برای خودش تبدیل به مسئله پیچیده ای کرده و گرفتار اشتباه شده است.

مطلب قبلی

مطلب بعدی

زیارتنامه ائمه بقیع

يا مَوالِيَّ يا اَبْناءَ رَسُولِ اللهِ، عَبْدُکُمْ وَابْنُ اَمَتِکُمُ الذَّليلُ بَيْنَ اَيْديکُمْ، وَالْمُضْعِفُ في عُلُوِّ قَدْرِکُمْ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکُمْ، جاءَکُمْ مُسْتَجيراً بِکُمْ، قاصِداً اِلي حَرَمِکُمْ، مُتَقَرِّباً اِلي مَقامِکُمْ، مُتَوَسِّلاً اِلَي اللهِ تَعالي بِکُمْ، أَدْخُلُ يا مَوالِيَّ، أَدْخُلُ يا اَوْلِياءَ اللهِ، أَدْخُلُ يا مَلائِکَةَ اللهِ الْمُحْدِقينَ بِهذَا الْحَرَمِ الْمُقيمينَ بِهذَا الْمَشْهَدِ. اَللهُ اَکْبَرُ کَبيراً، وَالْحَمْدُ للهِ کَثيراً، وَسُبْحانَ اللهِ بُکْرَةً وَاَصيلاً، وَالْحَمْدُ للهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْماجِدِ الاْحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنّانِ الَّذي مَنَّ بِطَوْلِهِ، وَسَهَّلَ زِيارَةَ ساداتي بِاِحْسانِهِ، وَلَمْ يَجْعَلْني عَنْ زِيارَتِهِمْ مَمْنُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ. اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدي، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ التَّقْوي، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَيُّهَا الْحُجَجُ علي اَهْلِ الدُّنْيا، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَيُّهَا الْقُوّامُ في الْبَرِيَّةِ بِالْقِسْطِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ الصَّفْوَةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ آلَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ النَّجْوي، اَشْهَدُ اَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ في ذاتِ اللهِ، وَکُذِّبْتُمْ وَاُسيءَ اِلَيْکُمْ فَغَفَرْتُمْ، وَاَشْهَدُ اَنَّکُمُ الاْئِمَّةُ الرّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَاَنَّ طاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ، وَاَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ، وَاَنَّکُمْ دَعْوَتُمْ فَلَمْ تُجابُوا، وَاَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطاعُوا، وَاَنَّکُمْ دَعائِمُ الدّينِ وَاَرْکانُ الَاْرْضِ، لَمْ تَزالُوا بِعَيْنِ اللهِ يَنْسَخُکُمْ مِنْ اَصْلابِ کُلِّ مُطَّهَر، وَيَنْقُلُکُمْ مِنْ اَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ، لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجاهِلِيَّةُ الْجَهْلاءُ، وَلَمْ تَشْرَکْ فيکُمْ فِتَنُ الاْهْواءِ، طِبْتُمْ وَطابَ مَنْبَتُکُمْ، مَنَّ بِکُمْ عَلَيْنا دَيّانُ الدّينِ، فَجَعَلَکُمْ في بُيُوت اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ وَيُذْکَرَ فيهَا اسْمُهُ، وَجَعَلَ صَلَاتَنا عَلَيْکُمْ رَحْمَةً لَنا وَکَفّارَةً لِذُنُوبِنا، اِذِ اخْتارَکُمُ اللهُ لَنا، وَطَيَّبَ خَلْقَنا بِما مَنَّ عَلَيْنا مِنْ وِلايَتِکُمْ، وَکُنّا عِنْدَهُ مُسَمِّينَ بِعِلْمِکُمْ، مُعْتَرِفينَ بِتَصْديقِنا اِيّاکُمْ، وَهذا مَقامُ مَنْ اَسْرَفَ وَاَخْطَاَ وَاسْتَکانَ وَاَقَرَّ بِما جَني وَرَجا بِمَقامِهِ الْخَلاصَ، وَاَنْ يَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکي مِنَ الرَّدي، فَکُونُوا لي شُفَعاءَ، فَقَدْ وَفَدْتُ اِلَيْکُمْ اِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ اَهْلُ الدُّنْيا، وَاتَّخَذُوا آياتِ اللهِ هُزُواً وَاسْتَکْبَرُوا عَنْها يا مَنْ هُوَ قائِمٌ لا يَسْهُو، وَدائِمٌ لا يَلْهُو، وَمُحيطٌ بِکُلِّ شَيْء لَکَ الْمَنُّ بِما وَفَّقْتَني وَعَرَّفْتَني بِما اَقَمْتَني عَلَيْهِ، اِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبادُکَ، وَجَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ، وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ، وَمالُوا اِلي سِواهُ، فَکانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَيَّ مَعَ اَقْوام خَصَصْتَهُمْ بِما خَصَصْتَني بِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ اِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ في مَقامي هذا مَذْکُوراً مَکْتُوباً، فَلا تَحْرِمْني ما رَجَوْتُ، وَلا تُخَيِّبْني فيـما دَعَوْتُ، بِحُرْمَةِ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ، وَصَلَّي اللهُ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد. اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدي وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَسْتَوْدِعُکُمُ اللهَ وَاَقْرَأُ عَلَيْکُمُ السَّلامَ، آمَنّا بِاِللهِ وَبِالرَّسُولِ، وَبِما جِئْتُمْ بِهِ وَدَلَلْتُمْ عَلَيْهِ، اَللّـهُمَّ فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدينَ.