درباره ی نام ابوذر، اختلاف زیادی وجود دارد، اما بیشتر به نام جندب بن جناده از او یاد شده است که به نظر می رسد از سایر نامها درست ترباشد. نام های دیگری که برای ابوذر گفته شده است، عبارت اند از : بریر بن عبدالله ، بریر بن جناده ، بریر بن عشرقه ، جندب بن عبدالله و جندب بن سکن ، لیکن  آنچه بدان شهرت یافته ، همان جندب بن جناده بن قیس غفاری است.

ابوذر از بزرگان وفضلا ی صحابه بود. خیلی زود به اسلام گروید ، یعنی زمانی که هنوز پیا مبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) درمکه بود و اسلام، روزهای آغازین خود را سپری می کرد. او چهارمین و به قولی پنجمین نفری بود که اسلام آورد و نخستین کسی بود که به رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلم) سلام وتحیت اسلامی گفت: ابوذر پس از آنکه مسلمان شد، به میان قوم و قبیله ی خود برگشت و تا زمان هجرت پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) در سرزمین مردم خود باقی ماند و بعد از جنگ بدر و احد و خندق به مدینه نزد رسول الله (صلی الله علیه وآله و سلم) آمد وتا زمان رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) همراه آن حضرت بود.ابوذر ، سه سال قبل از مبعوث شدن پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) به پرستش خدای یگانه  روی آورده بود. او با پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) بر سر این نکته بیعت کرد و قول داد که در راه خدا از سرزنش  هیچ سرزنش گری نهراسد و همواره حقیقت را بگوید، اگر چه تلخ باشد.

درباره ی ابوذر، فضایل بسیاری نقل و روایت شده است . از جمله عبدالله بن عمرو از پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) روایت کرده است که آن حضرت فرمود:” آسمان نیلگون برکسی سایه  نیفکنده و زمین تیره کسی رابر روی خود حمل نکرده است که راستگو تر از ابوذر باشد". همچنین پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) فرمود: “ابوذر در روی زمین به پارسایی عیسی بن مریم زندگی می کند.” امام علی امیر المونین (علیه السلام) نیز فرمود: ” ابوذر ، دانشی را فراگرفت که مردم از فراگرفتن آن ناتوان اند". شیخ طوسی ، او را در زمره ی اصحاب رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلم) و اصحاب امیرالمومنین (صلی الله علیه وآله و سلم) برشمرده است.

انتقادات شدید  ابوذر از عملکرد های عثمان سبب شد که عثمان ، او را به شام تبعید کند.او در شام نیز به انتقاد از خلاف کاری های معاویه پرداخت .لذا معاویه از وی به خلیفه شکایت کرد و عثمان ، اورا از شام فرا خواند وبه ربذه تبعیدش  کرد که تاآخر عمر در آنجا باقی ماند ودر سال سی و یک یا سی ودو هجری دار فانی را وداع کرد.

اهل بیت علیهم السلام در قرآن وحدیث ،محمدی ری شهری، ج2