چکیده ی زندگی نامه ی کسانی که در زمره ی اهل بیت (علیهم السلام) به شمار آمده اند.

06 خرداد 1391 توسط فاطمه سلجوقی

ابوذر غفاری

درباره ی نام ابوذر، اختلاف زیادی وجود دارد، اما بیشتر به نام جندب بن جناده از او یاد شده است که به نظر می رسد از سایر نامها درست ترباشد. نام های دیگری که برای ابوذر گفته شده است، عبارت اند از : بریر بن عبدالله ، بریر بن جناده ، بریر بن عشرقه ، جندب بن عبدالله و جندب بن سکن ، لیکن آنچه بدان شهرت یافته ، همان جندب بن جناده بن قیس غفاری است.

ابوذر از بزرگان وفضلا ی صحابه بود. خیلی زود به اسلام گروید ، یعنی زمانی که هنوز پیا مبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) درمکه بود و اسلام، روزهای آغازین خود را سپری می کرد. او چهارمین و به قولی پنجمین نفری بود که اسلام آورد و نخستین کسی بود که به رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلم) سلام وتحیت اسلامی گفت: ابوذر پس از آنکه مسلمان شد، به میان قوم و قبیله ی خود برگشت و تا زمان هجرت پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) در سرزمین مردم خود باقی ماند و بعد از جنگ بدر و احد و خندق به مدینه نزد رسول الله (صلی الله علیه وآله و سلم) آمد وتا زمان رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) همراه آن حضرت بود.ابوذر ، سه سال قبل از مبعوث شدن پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) به پرستش خدای یگانه روی آورده بود. او با پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) بر سر این نکته بیعت کرد و قول داد که در راه خدا از سرزنش هیچ سرزنش گری نهراسد و همواره حقیقت را بگوید، اگر چه تلخ باشد.

درباره ی ابوذر، فضایل بسیاری نقل و روایت شده است . از جمله عبدالله بن عمرو از پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) روایت کرده است که آن حضرت فرمود:” آسمان نیلگون برکسی سایه نیفکنده و زمین تیره کسی رابر روی خود حمل نکرده است که راستگو تر از ابوذر باشد". همچنین پیامبر(صلی الله علیه وآله و سلم) فرمود: “ابوذر در روی زمین به پارسایی عیسی بن مریم زندگی می کند.” امام علی امیر المونین (علیه السلام) نیز فرمود: ” ابوذر ، دانشی را فراگرفت که مردم از فراگرفتن آن ناتوان اند". شیخ طوسی ، او را در زمره ی اصحاب رسول خدا(صلی الله علیه وآله و سلم) و اصحاب امیرالمومنین (صلی الله علیه وآله و سلم) برشمرده است.

انتقادات شدید ابوذر از عملکرد های عثمان سبب شد که عثمان ، او را به شام تبعید کند.او در شام نیز به انتقاد از خلاف کاری های معاویه پرداخت .لذا معاویه از وی به خلیفه شکایت کرد و عثمان ، اورا از شام فرا خواند وبه ربذه تبعیدش کرد که تاآخر عمر در آنجا باقی ماند ودر سال سی و یک یا سی ودو هجری دار فانی را وداع کرد.

اهل بیت علیهم السلام در قرآن وحدیث ،محمدی ری شهری، ج2

مطلب قبلی

مطلب بعدی

زیارتنامه ائمه بقیع

يا مَوالِيَّ يا اَبْناءَ رَسُولِ اللهِ، عَبْدُکُمْ وَابْنُ اَمَتِکُمُ الذَّليلُ بَيْنَ اَيْديکُمْ، وَالْمُضْعِفُ في عُلُوِّ قَدْرِکُمْ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکُمْ، جاءَکُمْ مُسْتَجيراً بِکُمْ، قاصِداً اِلي حَرَمِکُمْ، مُتَقَرِّباً اِلي مَقامِکُمْ، مُتَوَسِّلاً اِلَي اللهِ تَعالي بِکُمْ، أَدْخُلُ يا مَوالِيَّ، أَدْخُلُ يا اَوْلِياءَ اللهِ، أَدْخُلُ يا مَلائِکَةَ اللهِ الْمُحْدِقينَ بِهذَا الْحَرَمِ الْمُقيمينَ بِهذَا الْمَشْهَدِ. اَللهُ اَکْبَرُ کَبيراً، وَالْحَمْدُ للهِ کَثيراً، وَسُبْحانَ اللهِ بُکْرَةً وَاَصيلاً، وَالْحَمْدُ للهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْماجِدِ الاْحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنّانِ، الْمُتَطَوِّلِ الْحَنّانِ الَّذي مَنَّ بِطَوْلِهِ، وَسَهَّلَ زِيارَةَ ساداتي بِاِحْسانِهِ، وَلَمْ يَجْعَلْني عَنْ زِيارَتِهِمْ مَمْنُوعاً بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ. اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدي، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ التَّقْوي، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَيُّهَا الْحُجَجُ علي اَهْلِ الدُّنْيا، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَيُّهَا الْقُوّامُ في الْبَرِيَّةِ بِالْقِسْطِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ الصَّفْوَةِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ آلَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَهْلَ النَّجْوي، اَشْهَدُ اَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ في ذاتِ اللهِ، وَکُذِّبْتُمْ وَاُسيءَ اِلَيْکُمْ فَغَفَرْتُمْ، وَاَشْهَدُ اَنَّکُمُ الاْئِمَّةُ الرّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَاَنَّ طاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ، وَاَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ، وَاَنَّکُمْ دَعْوَتُمْ فَلَمْ تُجابُوا، وَاَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطاعُوا، وَاَنَّکُمْ دَعائِمُ الدّينِ وَاَرْکانُ الَاْرْضِ، لَمْ تَزالُوا بِعَيْنِ اللهِ يَنْسَخُکُمْ مِنْ اَصْلابِ کُلِّ مُطَّهَر، وَيَنْقُلُکُمْ مِنْ اَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ، لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجاهِلِيَّةُ الْجَهْلاءُ، وَلَمْ تَشْرَکْ فيکُمْ فِتَنُ الاْهْواءِ، طِبْتُمْ وَطابَ مَنْبَتُکُمْ، مَنَّ بِکُمْ عَلَيْنا دَيّانُ الدّينِ، فَجَعَلَکُمْ في بُيُوت اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ وَيُذْکَرَ فيهَا اسْمُهُ، وَجَعَلَ صَلَاتَنا عَلَيْکُمْ رَحْمَةً لَنا وَکَفّارَةً لِذُنُوبِنا، اِذِ اخْتارَکُمُ اللهُ لَنا، وَطَيَّبَ خَلْقَنا بِما مَنَّ عَلَيْنا مِنْ وِلايَتِکُمْ، وَکُنّا عِنْدَهُ مُسَمِّينَ بِعِلْمِکُمْ، مُعْتَرِفينَ بِتَصْديقِنا اِيّاکُمْ، وَهذا مَقامُ مَنْ اَسْرَفَ وَاَخْطَاَ وَاسْتَکانَ وَاَقَرَّ بِما جَني وَرَجا بِمَقامِهِ الْخَلاصَ، وَاَنْ يَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکي مِنَ الرَّدي، فَکُونُوا لي شُفَعاءَ، فَقَدْ وَفَدْتُ اِلَيْکُمْ اِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ اَهْلُ الدُّنْيا، وَاتَّخَذُوا آياتِ اللهِ هُزُواً وَاسْتَکْبَرُوا عَنْها يا مَنْ هُوَ قائِمٌ لا يَسْهُو، وَدائِمٌ لا يَلْهُو، وَمُحيطٌ بِکُلِّ شَيْء لَکَ الْمَنُّ بِما وَفَّقْتَني وَعَرَّفْتَني بِما اَقَمْتَني عَلَيْهِ، اِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبادُکَ، وَجَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ، وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ، وَمالُوا اِلي سِواهُ، فَکانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَيَّ مَعَ اَقْوام خَصَصْتَهُمْ بِما خَصَصْتَني بِهِ، فَلَکَ الْحَمْدُ اِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ في مَقامي هذا مَذْکُوراً مَکْتُوباً، فَلا تَحْرِمْني ما رَجَوْتُ، وَلا تُخَيِّبْني فيـما دَعَوْتُ، بِحُرْمَةِ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ، وَصَلَّي اللهُ عَلي مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد. اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدي وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَسْتَوْدِعُکُمُ اللهَ وَاَقْرَأُ عَلَيْکُمُ السَّلامَ، آمَنّا بِاِللهِ وَبِالرَّسُولِ، وَبِما جِئْتُمْ بِهِ وَدَلَلْتُمْ عَلَيْهِ، اَللّـهُمَّ فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدينَ.