انجام دادن عباداتی مانند نماز و روزه و حج و زکات که خداوند متعال بر عهده ی ما نهاده است، نفس را تزکیه و پاک می سازد، و دل را صیقل می دهد و آن را برای دریافت نور و هدایت و حکمت از جانب خداوند آماده می کند.

(افمن شرح الله صدره للاسلام فهو علی نور من ربه)1

آیا کسی که خداوند سینه اش را برای اسلام گشاده و بر نوری از جانب پروردگار خویش است.

انجام دادن عبادات گناهان را پاک می کند، امید به آمرزش و بخشایش الهی را در انسان بر می انگیزد، آرزوی رسیدن به سعادتمندی را در او تقویت می کند. و احساس آرامش و امنیت را در روان او به وجود می آورد.

انجام دادن عبادات بسیاری از خصلت های نیک را به انسان می آموزد، خصلت هایی چون شکیبایی و تحمل سختی ها، مبارزه با نفس و تسلط بر هوس ها و خواهش های آن، فرمانبرداری، و نظم، مردم  دوستی و نیک کردن به آن ها و کمک به نیازمندان، همکاری و همبستگی اجتماعی و دیگر خصلت هایی که از شاخص های مهم سلامت و بهداشت روان محسوب می شوند.2

1-زمر/22

2-حدیث و روانشناسی/دکتر نجاتی/ترجمه حمید رضا شیخی/ص 306/ انتشارات آستان قدس رضوی

به همت باران از مدرسه ی بقیع