ادامه نکات درباره ویژگی متقین در آیات سوره بقره
4.ایمان به تمام پیامبران:
ویژگی دیگر پرهیزگاران ایمان به تمام پیامبران وبرنامه های الهی ست.قرآن می گوید ((آنها کسانی هستند که به آنچه برتو نازل شده وآنچه پیش از تونازل گردیده ایمان دارند.)) به این ترتیب نه تنها اختلافی از نظر اصول و اساس در دعوت انبیا نمی بینند،بلکه آنهارا معلمان ومربیان هماهنگی می داند که یکی پس از دیگری در این آموزشگاه بزرگ جهان انسانیت برای پیشبرد انسانها در سیر تکاملیشان گام می گذارند. آنها نه تنها ادیان آسمانی را مایه تفرقه و نفاق نمی شمارند بلکه با توجه به وحدت اصولی آنها وسیله ای برای ارتباط وپیوند میان انسانها می دانند.کسانی که دارای این درک و دید باشند روح خود را از تعصب پاک می سازند.وبه آنچه همه پیامبران الهی برای هدایت وتکامل انسانها آورده اند ایمان پیدا می کنند.همه هادیان وراهنمایان راه توحید را محترم می شمارند.البته ایمان به دستورات پیامبران پیشین مانع از آن نخواهد بود که فکروعمل خود را به آیین اخرین پیامبر که آخرین حلقه سلسله تکاملی ادیان است تطبیق دهند.چرا که اگر غیر از این کنند در مسیر تکاملی خود گامی به عقب برداشته اند.

5.ایمان به رستاخیز:
ایمان به رستاخیز آخرین صفتی است که در این سلسله از صفات برای پرهیزگاران بیان شده است آنها به آخرت قطعا ایمان دارند.آنها یقین دارند که انسان مهمل وعبث وبی هدف آفریده نشده اند.آفرینش برای او خط سیری تعیین کرده است که با مرگ هرگز پایان نمی گیرد چرا که اگر در همین جا همه چیز ختم می شد مسلما این همه غوغا برای این چند روز زندگی عبث و بیهوده بود. او اعتراف دارد که عدالت مطلق پروردگار در انتظار همگان است وچنان نیست که اعمال ما در این جهان بی حساب وپاداش باشد.این اعتقاد به او آرامش می بخشد از فشارهایی که در طریق انجام مسئولیتها براو وارد می شود نه تنها رنج نمی برد بلکه از آن استقبال می کند.همچون کوه در برابر حوادث می ایستد،در برابر بی عدالتی ها تسلیم نمی شود و مطمئن است کوچکترین عمل نیک و بد پاداش وکیفر دارد،بعد از مرگ به جهانی وسیعتر که خالی از هرگونه ظلم وستم است انتقال می یابد واز رحمت وسیع الطاف پروردگار بهره مند می شود. ایمان به آخرت یعنی شکافتن دیوار عالم ماده و ورود در محیطی عالی تر و والاتر که این جهان مزرعه ای برای ان واموزشگاهی برای آمادگی هرچه بیشتر در برابر آن محسوب می شود.حیات وزندگی این جهان هدف نهایی نیست بلکه جنبه مقدماتی دارد ودوران سازندگی برای جهان دیگر است.زندگی در این جهان همچون زندگی دوران جنینی است که هرگز هدف آفرینش انسان آن نبوده بلکه یک دوران تکاملیست برای زندگی دیگری ولی تا این جنین سالم ودور از هرگونه عیب متولد نشود، در زندگی بعد از آن خوشبخت وسعادتمند نخواهد بود .ایمان به رستاخیز اثر عمیقی در تربیت انسانها دارد. به آنها شهامت وشجاعت می بخشد زیرا بر اساس آن،اوج افتخار در زندگی این جهان ،شهادت در راه یک هدف مقدس الهی است.که آن محبوبترین اشیاء برای فرد با ایمان وآغازیست برای یک زندگی ابدی وجاودانی.
تفسیر جوان/جلد 1/تالیف دکتر محمد بیستونی/ چاپ 2/صفحه20تا29

به همت خانم حمزه لوی: طلبه ی سال دوم