یا ایها الناس اعبدوا ربکم الذی خلقکم و الذین من قبلکم لعلکم تتقون(21بقره)

 خداوند متعال زمانی که گروه های مکلفین اعم از پارسایانʻکافران ومنافقان را شمرد وخواص آنها را ذکر کرد و رو به آنان کرد وخطاب را از غایب به مخاطب متوجه ساخت .تا گوش سامع وشنونده را تکان دهد و او را به نشاط و حرکت وا دارد واهتمام به امرعبادت را بزرگ جلوه دهد وشان آن را با شکوه ارایه دهد ومکلفین را به تکلیف عبادت دعوت نماید.

  در تفسیر امام حسن عسگری(ع) آمده:آیه دردو وجه می باشد. یکی آن که شما را خلق کرده و پیشینیان شما را هم خلق کرده تا راه تقوا را پیش گیریدʻآن چنانکه در آیه پنجاه و شش ذاریات فرموده: (وماخلقت الجن والانس الا لیعبدون) و وجه دیگر آیه این است که(اعبدوا ربکم الذی خلقکم والذین من قبلکم)یعنی خدا را عبادت کنید .شاید به مرحله تقوا و وقایت از آتش برسید وکلمه (لعل) از سوی پرودگار عالم واجب ولازم را می رساند.چون او والاتر از آن است که بندگان خود را بدون فائده به زحمت وتعب افکند ودر فضل واحسان خود به طمع وادارد سپس او را ناامید و مایوس گرداند. بنابر وجه اول کلمه ((لعلکم))متعلق به(خلقکم) می باشد و مقصود از تقواʻعبادت واطاعت الهی  است. وبنابروجه دوم متعلق به کلمه (اعبدوا) می باشد ومقصود از تقوا حذر،پرهیز وپروا می باشد وامام با جمله ی ((آن را دو وجه است)) تنبیه نمود بر اینکه قرآن دارای وجوه متعددی است و حمل آن بر جمع صحیح است ونظائر آن در کلام ائمه هدی(علیه السلام)خواهد آمد وچند وجه بودن کلام بر بلاغت و لطافت قرآن می افزاید.

   ترجمه صافی/جلد1/صفحات137و138

به همت حمزه لوی: طلبه ی سال دوم