رست
رست یاراست به معنای حقیقت و درستی است. مقام رست در میان اعراب به « اب النغمات » [نرم افزار مائده ] یا « ملک المقامات » [ملاتقی، 108:1381 ] مشهور است. عده ای از استادان لحن معتقدند، قدمت مقام رست به زمان حضرت آدم (ع) بر می گردد و این مقام، اولین ناله ی نخستین انسان دست از همه چیز شسته برای بهشت است و اجرای آن را موجب برانگیخته شدن حس مردانگی، جسارت و حرکت به سوی کشف حقیقت در شنونده می دانند [ نرم افزار مائده ]. این مقام زیر شاخه هایی دارد که هر یک با کیفیت لحنی مخصوص به خود، پیام های تأثیر گزاری از جمله: آغاز بهار، حقیقت، سرگذشت انسان های حقیقت جو، مبارزه و ایجاد تصویری زیبا از حقیقت و درستی در ذهن شنونده ایجاد می کند [ نرم افزار مائده ]. بهترین زمان برای اجرای این مقام، سرشب یا نیمه های شب است [ عربی القبانی، 55:1377 ].
از میان استادان قرائت، استاد غلوش نسبت به دیگران اجراهای بهتری در این مقام داشته است [ ملاتقی، 151:1381 ]. با بررسی تلاوت قاریان مشهور جهان و توصیه ی استادان لحن بهتر است این مقام را پس از مقامات بیات، نهاوند، سه گاه و چهارگاه ارائه کنیم. اما با توجه به توانمندی این مقام، قاریان قرآن می توانند در هر موقعیتی از تلاوت، به راحتی از آن استفاده کنند [ نرم افزار مائده ]. این مقام را می توان با مقام بیات، حجاز، نهاوند و سه گاه ترکیب کرد [ ملاتقی، 108:1381 ].